مالیات اشخاص حقوقی خارجی
ماليات اشخاص حقوقی خارجی که در ایران درآمد دارند؟
الف – ماليات اشخاص حقوقی خارجی که در ایران درآمد حاصل میکنند ( مواد ۱۰۵ – ۱۱۳ – ۱۳۰ ق.م.م) .
شرکت های خارجی در ایران بابت سرمایه گذاری یا فعالیتهای خود باید مانند شرکتهای ایرانی دفاتر قانونی داشته و طبق آئین نامه نحوه تنظیم و تحریر و و نگاهداری دفاتر آنها را تنظیم نمایند. پیمانکاران خدماتی تجارتی نیز به همین منوال مکلف به داشتن دفاتر بوده و باید آنها را به زبان فارسی و طبق مقررات تحریر نمایند.
آیا شرکت های خارجی سهامدار در شرکت های ایرانی مشمول مالیات هستند؟
تذکر این نکته ضروری است. در صورتی که شرکت خارجی در ایران سهام خریداری نماید. سهامدار محسوب می شود. نه شرکت خارجی.
به موجب تبصره ۲ ماده ۱۰۵ ق.م.م. شرکتهای مذکور در صورتی که در ایران تحصیل درآمد بنمایند. خواه از بابت بهره برداری سرمایه یا واگذاری امتیازات و سایر حقوق متعلق به خود از بابت دادن تعلیمات کمکهای فنی مشمول مالیات مقررات مربوط به این قانون می باشند.
مالیات موسسات کشتیرانی و هواپیمائی خارجی
بر طبق بند ج ماده ۱۰۵ ناظر به ماده ۱۱۳ ق.م.م مالیات موسسات کشتیرانی و هواپیمائی خارجی بابت کرایه مسافر و حمل کالا و امثال آنها از ایران به طور مقطوع ۵ درصد کلیه وجوهی است که از این بابت عاید آنها میگردد. اعم از اینکه وجوه مزبور در ایران یا در مقصد یا در بین راه دریافت گردد.
قسمت دوم ماده ۱۱۳ مذکور مقرر میدارد: (( … نمایندگی یا شعب موسسات مذکور در ایران موظفند تا بیستم هر مـاه صورت وجوه دریافتی ماه قبل را به حوزه مالیاتی محل تسلیم و مالیات متعلق را پرداخت نمایند. مؤسسات مذکور از بابت اینگونه درآمدها مشمول مالیات دیگری به عنوان مالیات بر درآمد نخواهند بود.
هرگاه شعب یا نمایندگیهای مذکور صورتهای مقرر را به موقع تسلیم نکنند. یا صورت ارسالی آنها مطابق واقع نباشد در این صورت مالیات متعلق بر اساس تعداد مسافر و حجم محمولات على الرأس تشخیص خواهد شد.
تبصره –(( در مواردی که مالیات متعلق بر درآمد مؤسسات کشتیرانی و هواپیمائی ایران در کشورهای دیگر بیش از ۵ % کرایه دریافتی باشد. با اعلام سازمان ذیربط ایرانی وزارت امور اقتصادی و دارائی موظف است. مالیات شرکتهای کشتیرانی و هواپیمائی تابع کشورهای فوق را معادل نرخ مالیاتی آنها افزایش دهد».
ملاحظه میشود. اگر اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج از کشور در ایران به موقع صورتهای مالی خود را طبق مقررات به حوزه مالیاتی تسلیم ننمایند. در این صورت مالیات متعلقه على الرأس تشخیص و تعیین می گردد.
ب – ماليات اشخاص حقوقی خارجی که از ایران درآمد کسب می نمایند. (ماده ۱۰۷ ق.م.م) و آئین نامه هیأت وزیران مصوب 8/3/1370
درآمد مشمول مالیات اشخاص حقوقی خارجی
به موجب ماده ۱۰۷ ق.م.م درآمد مشمول مالیات اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات خارج از ایران به شرح زیر تشخیص میگردد:
اول – درآمد مشمول مالیات در مورد اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج از ایران بابت واگذاری امتیازات و سایر حقوق خود از ایران و واگذاری فیلم های سینمایی( که به عنوان بها یا حق نمایش یا هر عنوان دیگر عاید آنها میشود) .
به مأخذ بیست درصد (۲۰% ) تا چهل درصد (۴۰% ) مجموع وجوهی که ظرف یک سال مالیاتی عاید آنها می گردد، می باشد. ضریب تعیین درآمد مشمول مالیات هر یک از موارد مذکور در این بند بنا به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأت وزیران تعیین می شود.
1- در مورد امتیازات و سایر حقوق واگذار شده به:
شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی صنایع پتروشیمی، شرکت ملی گاز، شرکت ملی فولاد ایران، سازمان انرژی اتمی ایران ، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، صنایع ذوب و مواد اولیه آلومینیم ، شرکت تولید و انتقال نیرو (توانیر)، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران و شرکتهای فرعی آنها (۲۰%).
– واحدهای تولیدی که نوعاً مشمول تبصره (۴) ماده (۱۳۲) قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ نمیباشند. در صورتی که محل واحد تولیدی در نقاط نیمه محروم واقع شده باشد (۲۰٪) و در غیر این صورت (25 %).
سایر مؤسسات( 45%). –
-در مورد دادن تعلیمات و کمک های فنی به:
– شرکتهای مذکور در جزء الف بند (۱) این آئین نامه هرگاه حداقل (۳۵٪) مجموع وجوهی که ظرف یک سال مالیاتی از این طریق دریافت می کنند. صرف پرداخت حقوق در ایران شود (۲۰٪) و در غیر این (30 %).
–واحدهای تولیدی مذکور در جزء ب بند (۱) این آئین نامه هرگاه حداقل (۳۵% ) مجموع وجوهی که ظرف یک سال مالیاتی از این طریق دریافت می کنند. صرف پرداخت حقوق در ایران شود. چنانچه محل واحد تولید در نقاط محروم و نیمه محروم واقع شده باشد.
(۲۰٪) و در غیر این صورت (۲۵٪) و چنانچه میزان پرداختی بابت حقوق در ایران کمتر از (۳۵% ) مزبور باشد. در مورد واحدهای تولیدی واقع در نقاط محروم و نیمه محروم (۳۵% ) و در مورد واحدهای تولیدی واقع در سایر نقاط (۴۰% ).
– سایر مؤسسات غیر تجاری هرگاه حداقل (۳۵% ) مجموع وجوهی که ظرف یک سال مالیاتی از این طریق دریافت می کنند. صرف پرداخت حقوق در ایران شود (۳۵٪) و در غیر این صورت (45 %). )
3-در مورد واگذاری فیلمهای سینمائی (20 %).
دوم – قسمت دوم ماده ۱۰۷ ق.م. م مقرر میدارد : پرداخت کنندگان وجوه مذکور در بند الف این ماده مکلف هستند. که در هر ،پرداخت مالیات متعلق را با توجه به مبالغی که از اوّل سال تا آن تاریخ پرداخت کرده اند کسر و ظرف مدت ۱۰ روز به اداره امور مالیاتی محل اقامت خود پرداخت کنند . در غیر این صورت دریافت کنندگان متضامناً مشمول پرداخت اصل مالیات و متعلقات آن خواهند بود.
اجتناب از اخذ مالیات مضاعف
در این زمینه موافقت نامهای بین ایران و جمهوری فرانسه در ۷ نوامبر ۱۹۷۳ و قراردادی نیز بین ایران و جمهوری فدرال آلمان در ۲۰ دسامبر ۱۹۶۸ به تصویب رسیده است.
و به موجب تصویب نامه هیأت وزیران بر اساس ماده ۱۶۸ قانون مالیاتهای مستقیم، کلیه قراردادها و موافقت نامه های مربوط به اجتناب از اخذ مالیات مضاعف که قبلاً بر طبق ماده ۱۶۰ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۴۵ و تبصره آن به تصویب قانونگذار یا هیأت وزیران رسیده است. ادامه آن تجویز شده است. متن تصویب نامه به شرح زیر میباشد:
(( تصویب نامه هیأت وزیران شماره ۷۲۱۴/ ت ۲۸۵ هـ 2/8/1369 راجع به اجتناب از اخذ مالیات مضاعف بر اساس مادۀ ۱۶۸ قانون مالیاتهای مستقیم)).
هیأت وزیران در جلسه مورخ 15/7/1369 بنا به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و بر اساس ماده ۱۶۸ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب1366 تصویب نمود.
اجتناب از اخذ مالیات مضاعف
کلیه قراردادها و موافقت نامه های مربوط به اجتناب از اخذ مالیات مضاعف که قبلاً بر اساس ماده ۱۶۰ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۴۵ و تبصره آن به تصویب قانونگذار یا هیأت وزیران رسیده است. بنا به دلایل مشروحه زیر ادامه یابد. مراتب توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی به نمایندگی از طرف دولت به مجلس شورای اسلامی گزارش گردد:
– عدم لغو این قرارداد و موافقت نامه ها از سوی کشورهای مقابل و لزوم رعایت این موضوع از نظر عرف بین المللی.
-مطرح بودن شرط عمل متقابل در کلیه این قراردادها و موافقت نامه ها.
-امکان فراهم شدن زمینه استفاده آتی از برخی موافقت نامههایی که در حال حاضر ه دلیل مناسبات سیاسی، قابل استفاده نیستند.
-نقش این قرارداد در توسعه فعالیتهای تجاری و حمل و نقل دریایی و هوایی بین ایران و کشورهای مقابل.
