در مقاله شرکت مختلط سهامی چیست؟شرایط و مسئولیت شرکاء اطلاعات مفیدی در آن هست. بخصوص در مورد مدیریت و مسئولیت شرکاء و مسائلی در خصوص ورشکستگی و شرایط انحلال این نوع شرکت وجود دارد. که لازمه اطلاعاتی در این خصوص بدانید.
تعریف شرکت مختلط سهامی
طبق ماده 162 قانون تجارت، شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی بین یک نفر شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می‌شود.
شرکای سهامی، کسانی هستند که سرمایه آنها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه تقسیم شده است. و مسئولین آنها تا میزان همان سرمایه است که در شرکت دارند.
موافقت حاصل نشود و دادگاه دلایل طرفداران انحلال را موجه ببیند حکم به انحلال خواهد داد. همین حکم در موردی نیز جاری است. که یکی از شرکای ضامن به دلایلی انحلال شرکت را از دادگاه تقاضا نموده و دادگاه آن دلایل را موجه ببیند.
مدیریت شرکت مختلط سهامی
مدیریت شرکت مختلط سهامی مخصوص به شریک یا شرکای ضامن است.
در هر یک از شرکت‌های مختلط سهامی، هیات، لااقل مرکب از سه نفر از شرکا، برقرار می‌شود. و این هیات را مجمع عمومی شرکا، بالافاصله بعد از تشکیل قطعی شرکت و قبل از هر اقدامی در امور شرکت معین می‌کند.
مدت انتخاب هیات نظار و شرایط و مسئولیت آنها
انتخاب هیات بر حسب شرایط مقرر در اساسنامه شرکت تجدید می‌شود. و در هر صورت، اولین هیئت نظار برای یکسال انتخاب خواهد شد.
اعضای هیئت نظار از جهت اعمال اداری و نتایج حاصله از آن هیچ مسئولیتی ندارند. لیکن هر یک از آنها در انجام مأموریت خود بر طبق قوانین معموله مملکتی مسئول اعمال و تقصیرات خود می‌باشند.
اعضای هیئت نظار دفاتر و صندوق و کلیه اسناد شرکت را تحت تدقیق درآورده همه‌ساله گزارشی به مجمع عمومی می‌دهند. و هر گاه در تنظیم صورت دارایی بی‌ترتیبی و خطایی مشاهده نمایند. در گزارش مذکور ذکر نموده و اگر مخالفتی با پیشنهاد مدیر شرکت، در تقسیم منافع داشته باشند دلایل خود را بیان می‌کنند. هیئت نظار می‌تواند شرکا را برای انعقاد مجمع عمومی دعوت نماید. و با موافقت رأی مجمع مزبور بر طبق بند (ب) ماده 181 قانون تجارت، بر حسب تصمیم مجمع عمومی در صورتی که در اساسنامه این حق برای مجمع مذکور تصریح شده باشد، شرکت را منحل کند.
تا پانزده روز قبل از برگزاری مجمع عمومی هر صاحب سهمی می‌تواند (خود یا نماینده او) در مرکز اصلی شرکت حاضر شده از صورت بیلان و صورت دارایی و گزارش هیئت نظار اطلاع حاصل کند (مواد 164 الی 170 قانون تجارت).
مسئولیت شرکا در صورت ورشکستگی شرکت مختلط غیرسهامی
اگر شرکت مختلط غیرسهامی، ورشکست شود داریی شرکت بین طلبکاران خود شرکت، تقسیم شده و طلبکاران شخصی شرکا در ان حقی ندارند. سهم الشرکه شرکا با مسئولیت محدود نیز جزء دارایی شرکت محسوب خواهد شد.
اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض آن کافی نباشد، طلبکاران آن حق دارند، بقیه طلب خود را از دارایی شخصی تمام یا هر یک از شرکای ضامن، وصول کنند. در این صورت بین طلبکاران شرکت و طلبکاران شخصی شرکای ضامن، تفاوتی نخواهد بود.
در صورت ورشکستگی یکی از شرکا با مسئولیت محدود، خود شریک یا طلبکاران آن با طلبکاران شخصی شریک مزبور متساوی الحقوق خواهند بود.
مقررات مواد 129 و 130 در شرکت‌های مختلط غیرسهامی نیز لازم‌الرعایه است.
اگر شریک ضامن بیش از یک نفر باشد. مسئولیت آنها در مقابل طلبکاران و روابط آنها با یکدیگر تابع مقررات راجع به شرکت‌های تضامنی است.
مقررات مواد 136، 137، 138، 139، 140 در مورد شرکت‌های مختلط غیرسهامی نیز جاری است.
مرگ یا محجوریت یا ورشکستگی شریک یا شرکا با مسئولیت محدود موجب انحلال شرکت نمی‌شود (مواد 156 الی 161 قانون تجارت).
ورشکستگی شرکا در شرکت مختلط سهامی
ورشکستگی هیچ یک از شرکای ضامن موجب انحلال شرکت نخواهد شد. مگر در مورد ماده 138، قانون تجارت (در مورد ورشکستگی یکی از شرکا، انحلال وقتی صورت می‌گیرد. که مدیر تصفیه کتباً، تقاضای انحلال شرکت را کرده باشد. و از تقاضای مزبور، شش ماه گذشته و شرکت، مدیر تصفیه را از تقاضای انحلال منصرف نکرده باشد). خکم مواد 124 و 134 قانون تجارت، در مورد شرکت مختلط سهامی و شرکای ضامن آن جاری است.
هرگاه شرکت مختلط سهامی ورشکست شود، شرکای سهامی تمام قیمت سهام خود را نپرداخته باشند، مدیر تصفیه آنچه را که بر عهده آنها باقی است وصول می‌کند.
اگر شرکت به طریقی غیر از ورشکستگی منحل شد. هر یک از طلبکاران شرکت می‌تواند به هر یک از شرکای سهامی که از بابت قیمت سهام خود مدیون شرکت است رجوع کرده در حدود بدهی آن شریک طلب خود را مطالبه نمایند. مادام که شرکت منحل نشده طلبکاران برای وصول طلب خود، حق رجوع به هیچ‌یک از شرکای سهامی را ندارند.
اگر شرکت مختلط ورشکست شد. تا قروض شرکت از دارایی آن تأدیه نشده طلبکاران شخصی شرکای ضامن حقی به دارایی شرکت ندارد.
انحلال شرکت مختلط سهامی
طبق ماده 181 قانون تجارت، شرکت مختلط سهامی، در موارد ذیل منحل می‌شود:
الف) در مورد بندهای 1، 2، 3 ماده 93 قانون تجارت؛
ب) برحسب تصمیم مجمع عمومی در صورتی که در اساسنامه این حق برای مجمع مذکور تصریح شده باشد؛
ج) برحسب تصمیم محمع عمومی و رضایت شرکای ضامن؛
د) در صورت فوت یا محجوریت یکی از شرکای ضامن مشروط بر اینکه انحلال شرکت در این مورد در اساسنامه تصریح شده باشد.
طبق ماده 182 قانون تجارت، هرگاه در اساسنامه برای مجمع عمومی حق تصمیم به انحلال معین نشده است. و بین مجمع عمومی و شرکای ضامن، راجع به انحلال
اسامی تمام شرکا نباشد. بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده عبارتی از قبیل «شرکا و برادران» ضروری است.
اگر وقت دارید وارد مقاله نحوه ثبت تغییرات شرکت ها شوید، اطلاعات خوبی در آن هست.
