مسئولیت شرکاء در شرکت تضامنی
مسئولیت شریک ضامن در شرکت تضامنی
طبق ماده 125 قانون تجارت هرکس به عنوان شریک ضامن در شرکت تضامنی موجودی داخل شود، متضامناً با سایر شرکا مسئول قروضی هم خواهند بود. که شرکت قبل از ورود او داشته اعم از اینکه در اسم شرکت تغییری داده شده یا نشده باشد. هر قراری که بین شرکا بر خلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
تکلیف طلبکاران در هنگام انحلال شرکت تضامنی
هرگاه شرکت تضامنی منحل شود مادام که قروض شرکت از دارایی آن تأدیه نشده هیچ یک از طلبکاران شخصی شرکا حقی در آن دارایی نخواهد داشت. اگر دارایی شرکت برای مسئولیت پرداخت قروض شرکت تضامنی کفایت نکند. طلبکاران شرکت حق دارند. بقیه طلب خود را از تمام یا فرد شرکا ضامن مطالبه کنند. ولی در این مورد طلبکاران شرکت بر طلبکاران شخصی شرکا حق تقدم نخواهد داشت.به ورشکستگی شرکت ملازمه قانونی با ورشکستگی شرکا و ورشکستگی بعضی از شرکا ملازمه قانونی با ورشکستگی شرکت ندارد.
طلبکاران شخصی شرکا حق طلب خود را از دارایی شرکت، تأمین یا وصول کنند. ولی میتوانند نسبت به سهمیه مدیون خود از منافع شرکت سهمی که در صورت انحلال شرکت ممکن است به مدیون مزبور تعلق گیرد. هر اقدام قانونی که مقتضی باشد به عمل آورند.
در چه شرایطی طلبکار انحلال شرکت تضامنی را می تواند درخواست کند؟
طلبکاران شخصی شرکا در صورتی که نتوانسته باشند طلب خود را از دارایی شخصی مدیون خود وصول کنند. و سهم مدیون از منافع شرکت کافی برای تأدیه طلب آنها نباشد. میتوانند انحلال شرکت را تقاضا نمایند. (اعم از اینکه شرکت برای مدت محدود یا غیرمحدود تشکیل شده باشد) مشروط بر اینکه لااقل شش ماه قبل قصد خود را به وسیله اظهارنامه رسمی به اطلاع شرکت رسانیده باشند. در این صورت شرکت یا بعضی از شرکا میتوانند مادام که حکم نهایی انحلال صادر نشده و با تأدیه طلب دائنین مزبور تا حد دارایی مدیون در شرکت یا با جلب رضایت آنان به طریق دیگر از انحلال شرکت جلوگیری کنند.
حق استناد به تهاتر
نه مدیون شرکت میتواند در مقابل طلبی که ممکن است از یکی از شرکا داشته باشد. استناد به تهاتر کند. نه خود شریک میتواند در مقابل قرض طلبکار او به شرکت داشته باشد، به تهاتر استناد نماید. معذلک کسی که طلبکار شرکت و مدیون به یکی از شرکا بوده و پس از انحلال شرکت طلب او وصول نشده باشد در مقابل آن شریک حق استناد به تهاتر خواهد داشت.
شرایط خروج شریک یا انحلال شرکت
در صورت ورشکستگی یکی از شرکا و همچنین در صورتی که یکی از طلبکاران شخصی یکی از شرکا به موجب ماده 129 قانون تجارت، انحلال شرکت را تقاضا کرد. سایر شرکا میتوانند سهمی آن شریک را از دارایی شرکت نقداً تأدیه کرده و او را از شرکت خارج کنند.
اگر در نتیجه ضررهای وارده سهم الشرکه شرکا کم شود مادام که این کمبود جبران نشده تأدیه هر نوع منفعت به شرکا ممنوع است.
تعهد شرکاء در شرکت
جز در مورد فوق هیچ یک از شرکا را شرکت نمیتواند به تکمیل سرمایه که به علت ضررهای وارده کم شده است ملزم کرده و یا او را مجبور نماید. بیش از آنچه که در شرکتنامه مقرر شده است به شریک سرمایه دهد.
هیچ شریکی نمیتواند بدون رضایت سایر شرکا (به حساب شخص خود یا به حساب شخص ثالث) تجارتی از نوع تجارت شرکت نموده و به عنوان شریک ضامن یا شریک با مسئولیت محدود در شرکت دیگری که نظیر آن تجارت را دارد داخل شود (مواد 126 الی 134 قانون تجارت).