انواع شخصیت حقوقی

 

اشخاص حقوقی چه کسانی هستند؟

شرکت‌ها، سازمان‌ها، انجمن‌ها، بنیادها و دیگر نهادهای حقوقی اشخاص حقوقی هستند.

تعریف شخصیت حقوقی در قانون تجارت

شخصیت حقوقی در قانون تجارت به ویژگی حقوقی مرتبط با وجود و استقلال مستقل از شخصیت فیزیکی اشخاص حقوقی اشاره دارد. منجر به توانایی انجام معاملات تجاری، استخدام کارمندان، دعاوی حقوقی و امور دیگر مربوط به فعالیت‌های تجاری می‌شود.

تفاوت شخص و شخصیت در حقوق

شخص یک فرد حقیقی است که قادر است حقوق و تعهدات را به عنوان یک شخص حقیقی داشته باشد. در حالی که شخصیت به یک واحد حقوقی اشاره دارد که مستقل از اعضا و ارتباطشان با شخصیت فعی معین می‌تواند حقوق و وظایف را به عنوان یک شخص حقوقی داشته باشد.

شخصیت حقوقی 850x500 - انواع شخصیت حقوقی

 

انواع اشخاص حقیقی و حقوقی

انواع اشخاص حقیقی عبارتند از:
1. افراد حقیقی: افرادی که شخصیت حقوقی دارند و قادر به ایجاد حقوق و تعهدات هستند.
انواع اشخاص حقوقی عبارتند از:
1. شرکت‌ها: شرکت‌های داخلی و خارجی که در قالب شخصیت حقوقی به فعالیت‌های تجاری می‌پردازند.
2. سازمان‌ها: سازمان‌های دولتی و غیردولتی که با هدف ارائه خدمات عمومی و اجتماعی تشکیل شده‌اند.
3. انجمن‌ها و بنیادها: انجمن‌ها و بنیادهایی که به منظور انجام فعالیت‌های خیریه، اجتماعی، آموزشی و فرهنگی تشکیل می‌شوند.
4. بانک‌ها و موسسات مالی: موسسات مالی و بانک‌ها که به عنوان اشخاص حقوقی در صنعت مالی فعالیت می‌کنند.
5. دولت و نهادهای عمومی: دولت و سایر نهادهای عمومی که قدرت اجرایی و قانون‌گذاری دارند و وظایفی را انجام می‌دهند.
مقاله معرفی شخصیت حقوقی شرکت‌های تجاری مرتبط با این مطلب می باشد.

انواع شخص انواع شخصیت حقوقی

جدایی میان حقوق خصوصی و حقوق عمومی پیشینه ای دیرین دارد. اولپیانوس یکی از پنج حقوقدان برجسته در امپراتوری روم در سده دوم و سوم میلادی بود. که حقوق خصوصی را در برابر حقوق عمومی در نظر گرفت.

رومیان آنچه که مربوط به سازمانها و مراکز دولتی بود را از آنچه که مربوط به افراد میشد جدا می کردند. موضوع حقوق خصوصی؛ روابط میان افراد است و موضوع حقوق عمومی؛ روابط مردم با دولت.

حقوق عمومی

مهم ترین موارد حقوق عمومی هر کشور در قانون اساسی آن بازتاب دارد. اشخاص حقوقی یا به موجب اختیار و مشارکت افراد ایجاد می شوند.

ضمانت اجرای عدم ثبت شرکت­
ادامه مطلب

حقوق عمومی به مجموعهٔ قوانین و ضوابط حاکم بر روابط حقوقی بین دولت و افراد و نیز بین خود دولت و سایر نهادهای عمومی اشاره دارد. این نوع حقوق شامل حقوق دستگاه‌های اجرایی، قضایی و تشریعی دولت، حقوق اداری، حقوق جزایی، حقوق تقاضا، حقوق اشتغال و سایر زمینه‌های عام و اجتماعی است. حقوق عمومی به حفظ نظم اجتماعی، قدرت دولت و تأمین نیازهای جامعه اهمیت می‌دهد.

حقوقی یعنی چه؟

حقوقی به معنای مرتبط بودن با قانون است. اصطلاح “حقوقی” معمولاً به هر چیزی اشاره می‌کند که به قوانین و ضوابط حقوقی مربوط می‌شود. موضوعات پوشش داده شده توسط حقوقی شامل حقوق مدنی، حقوق تجارت، حقوق کیفری، حقوق بین‌الملل و غیره می‌شوند. در کل، هر چیزی که تحت تأثیر قوانین و ضوابط حقوقی قرار می‌گیرد، می‌تواند به عنوان حقوقی توصیف شود.

انواع دسته بندی اشخاص حقوقی

به موجب قوانین و مقررات دولتی به این ترتیب اشخاص حقوقی را میتوان به شرح زیر دسته بندی کرد:
1. Ulpianus
۲. درباره حقوق روم نگاه کنید به کتاب نایب زاده اکبر حقوق روم – نشر حدیث امروز ۱۳۸۸

الف- اشخاص حقوقی موضوع حقوق خصوصی
شامل شرکتهای تجاری نهادها و انجمنها که براساس قوانین مدنی و تجاری
تشکیل و ایجاد می شوند.
ب – اشخاص حقوقی موضوع حقوق عمومی
شامل وزارتخانه ها سازمانها ،نهادها موسسه ها مراکز دولتی و شهرداری ها که بر اساس قوانین خاص تشکیل و ایجاد می شوند.

اقتصاددان ها نقش قانون را در تعریف فعالیت اقتصادی دست کم میگیرند. و بين مفهوم اقتصادی و حقوقی فعالیتهای تجاری تمایز جدی قایل می شوند. اما جنسن و مکلینگ با توجه به این که بسیاری از سازمان ها تنها شخصیت حقوقی
دارند. و به صورت نقطه اتصال روابط قراردادی بین اشخاص مختلف عمل می کنند.  ویژگی های حقوقی فعالیتهای تجاری را هم مورد توجه ویژه قرار دادند.

مصنوعی بودن ساختار شخصیت حقوقی

از نظر آنها شخصیت حقوقی ساختاری مصنوعی است که در سایه قانون شکل می گیرد. و این شخصیت حقوقی به سازمان این قدرت و اجازه را میدهد که به صورت شخص حقیقی به فعالیتهای تجاری بپردازد» (رضا زاده؛ ۱۳۹۳، ۹۴).

منظور از شرکت مختلط سهامی چیست؟
ادامه مطلب

شروع و پایان شخصیت حقوقی شرکت ها

اشخاص حقوقی مانند اشخاص حقیقی زاده می شوند، زندگی می کنند و می میرند. زاده شدن آنها همانا تشکیل و ثبت قانونی آنهاست . زندگی شان همان فعالیتی است که برای رسیدن به اهداف تعیین شده خود انجام می دهند.  و مرگ آنها هم انحلال آنهاست.

انواع انحلال اجباری شرکت سهامی

انحلال شرکتها به دو صورت اجباری و اختیاری صورت می پذیرد.

1- پایان یافتن موضوع یا مدت فعالیت تعیین شده شرکت،

2- ناممکن شدن انجام موضوع شرکت

3- ورشکستگی شرکت

4- متوقف ماندن فعالیت شرکت بیش از  1 یک سال؛

از موارد انحلال اجباری شرکت سهامی است. که در ماده ۲۰۱ اصلاحیه قانون تجارت برشمرده شده است.

آیا پس از ثبت انحلال، پایان شرکت است؟

اگرچه پس از انحلال نیز شخصیت حقوقی آنها تا پایان تصفیه بدهی ها و اجرای تعهدات توسط مدیر تصفیه یا اداره تصفیه امور ورشکستگی پا برجاست. پس لازمه انجام فعالیت تجاری توسط شرکت،  وجود شخصیت حقوقی است.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست