رقابت مدیران و مدیر عامل با شرکت
مدیران و مدیر عامل امین شرکت به شمار آمده و بایستی از قرار گرفتن در موضعی که موجب تعارض منافع خود با شرکت می گردد پرهیز – کنند.
انواع معاملات غیر قانوی با شرکت توسط مدیران و مدیر عامل
قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت ۱۳۴۷ در مواد ۱۲۹ تا ۱۳۳ با سه عنوان جداگانه به این مهم و ساز و کارهای پیشگیری از چنین تعارض منافعی و ضمانت اجراهای آن اختصاص یافته است. این ساز و کارها عبارتند از معامله با شرکت یا به حساب شرکت دریافت وام – اعتبار از شرکت یا تضمین تعهدات و دیون مدیران – مدیر عامل و رقابت با شرکت.
رقابت با شرکت
رقابت با شرکت یکی از حساسترین و تعارض آمیزترین رفتار مدیران – مدیر عامل در قبال منافع شرکت به شمار می رود. منظور از رقابت اعمالی است که شبیه موضوع و فعالیتهای شرکت بوده و در برگیرنده تأثیر بر بازار شرکت باشد به نحوی که فروش و منافع شرکت را تحت تأثیر قرار دهد. این محدودیت به شرح زیر در ماده ۱۳۳ قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت ۱۳۴۷ پیش بینی شده است:
مسئولیت جبران خسارات مدیرانی که معاملات رقابتی با شرکت کنند.
مدیران و مدیر عامل نمی توانند معاملاتی نظیر معاملات مدیران با شرکت که در برگیرنده رقابت با عملیات شرکت باشد انجام دهند. هر مدیری که از مقررات این ماده تخلف کند. تخلف او موجب ضرر شرکت گردد. مسئول جبران آن خواهد بود.
ملاک تشخیص رقابت با شرکت عرف
منظور از ضرر در این ماده اعم است از ورود خسارت یا تفویت منفعت در اینجا با توجه عبارت … و تخلف او موجب ضرر شرکت گردد، ملاک طرح دعوى علیه مدیران مدیر عامل ورود زیان به شرکت است. نه صرف انجام معامله در برگیرنده رقابت با شرکت آن گونه که از قسمت اخیر ماده مرقوم بر می آید، ضرر منظور نظر قانون گذار نه فقط خسارت مستقیم وارده بلکه فوت منفعتی بوده که شرکت می توانسته به دست آورد، ولی به علت عمل رقابت آمیز مدیر – مدیر عامل، منفعت احتمالی حاصل از معامله به شرکت نرسیده است. مفهوم فوت منفعت در حقوق کنونی ما روشن نمی باشد. ملاک تشخیص رقابت با شرکت عرف می باشد.
