حق رای و حضور سهامدار در مجامع
حق حضور و حق رأی
حق حضور و اعمال رأی از جمله حقوق بنیادین برآمده از سهامداری شرکت سهامی است. همۀ سهامداران بدون استثناء دارای حق حضور می باشند. و اساسنامه جز در صورت لزوم به داشتن تعداد معین سهام برای دادن رأی، نمی تواند سهامدار را از چنین حقی محروم .سازد.
پیشنهاد میکنم مقاله جامع حقوق ناشی از مالکیت سهام را کامل مطالعه فرمایید.
هدف از حق حضور سهامدار در مجامع عمومی
چنین حقی با دو هدف اعطاء شده است. نخست آگاه شدن سهامداران از روند امور و نحوۀ اداره شرکت و به ویژه دسترسی به گزارش در خصوص جزئیات صورتهای مالی توجیه افزایش و کاهش سرمایه و دیگر رخدادهایی که برای هر سرمایه گذار اهمیت دارد.
مقاله حقوق سهامداران شرکت چیست؟ را مطالعه فرمایید.
دومین هدف از دادن حق حضور در مجامع عمومی، اعطاء رأی در مجامع عمومی میباشد. مواد ۸۴ ۸۵ ۸۷ و ۸۸ حق حضور و رأی دادن را به روشنی به رسمیت شناخته است.
محرومیت سهامدار از دادن رأی
با این حال هر دو هدف گفته شده در شرایطی مشمول محدودیت هایی قرار می گیرند. این محدودیت ها به بیشتر ضمانت اجرای کوتاهی سهامدار از انجام برخی تکالیف
تعداد قانونی خود می باشد.
حق رای و حضور سهامدار در مجامع
محرومیت به واسطه عدم پرداخت مبلغ تعهد شده سهام
محرومیت سهامدار از دادن رأی در چند وضعیت رخ می دهد. یکی از موارد نداشتن حق رأی سهامدار در جایی است که مبلغ تعهد سهام را نپرداخته باشد. سهامدارانی که علی رغم مطالبه مبلغ پرداخت نشده تعهد سهام خود از سوی شرکت مبلغ تعهد سهام شرکت را در موعد مقرر نپردازند،
مطابق ماده ۳۷ قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت ۱۳۴۷؛ حق حضور و رأی در مجامع عمومی صاحبان سهام شرکت را نخواهند داشت. و در احتساب حدنصاب تشکیل مجامع عمومی : این گونه سهام از کل تعداد سهام شرکت کسر خواهد شد.»
نداشتن حق رأی سهامدار مربوط به تبدیل سهام
دومین مورد برای نداشتن حق رأی سهامدار مربوط به تبدیل سهام می باشد. بر این اساس چنانچه سهامدارانی مطابق مقررات ناظر بر تبدیل سهام از با نام به بی نام و از بی نام به با نام سهام خود را در مهلت اعلام شده تعویض نکرده باشند، به موجب ماده ۴۹ قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت ۱۳۴۷ … نسبت به آن سهام حق حضور و رأی در مجامع عمومی صاحبان سهام را نخواهند داشت.
حداقل سهام مقرر در اساسنامه شرکت را نداشته باشد
در مواردی دارنده سهم ممکن است تنها حق رأی نداشته باشد. ولی از حق حضور برخوردار باشد. از جمله آنکه مطابق بخش نخست مادهٔ ۱۱۴ قانون بالا مدیران باید
تعداد سهامی را که اساسنامه شرکت مقرر کرده است دارا باشند. این تعداد سهام نباید از تعداد سهامی که به موجب اساسنامه جهت دادن رأی در مجامع عمومی لازم است کمتر باشد.»
از این مقرره چنین برداشت می شود که در اساسنامه امکان تعیین تعداد معین سهم برای یک رأی وجود دارد. و دارنده سهام ،کمتر از این حق محروم می باشد. چنین دارندگان پاره سهم از حق حضور در مجامع برخوردارند بدون آنکه حق رأی داشته باشند.
حق انتقال سهام توسط سهامدار
اگرچه برخی نویسندگان حقوقی حق رأی را حقی قابل انتقال جدا از خود سهم می دانند، با این حال به نظر می رسد. چنین حقی قابل تفکیک از خود سهم نبوده و ویژگی ذاتی سهم است. شایان یادآوری است که منع واگذاری حق رأی جدا از سهام با احکام وکالت مغایرتی ندارد. و هر سهامدار می تواند با وکالت نامه حق رأی خود را به هر شخص تفویض کند. بدون آنکه در مالکیت سهام تغییری ایجاد شود.
هم چنین بهره گیری از حق تقدم در افزایش سرمایه از مزایا و حقوق سهام برای دارنده آن می باشد.
